3 weken verder

3 Weken zijn alweer voorbij. Ik heb er een dubbel gevoel bij, enerzijds is de tijd voorbij gevlogen, anderzijds heb ik zoveel mee gemaakt dat het net lijkt alsof ik hier al maanden zit. De campus begint vertrouwder aan te voelen. De klassen zijn interessant en ik moet zeggen dat het niet als school aanvoelt. Het weekend is nu bijna voorbij en toch zie ik niet op tegen de lessen van de komende dagen. Omdat het maar 15 lesuren per week zijn heb ik een uitstekende vrije tijd/les verhouding. We krijgen veel de ruimte, en daardoor kan ik zelf mijn dag inrichten. Regelmatig gaan we gewoon met wat vrienden onder een boom met een boek zitten. Ja, beschuldig ons maar van hippie-gedrag maar het is wel enorm leuk te doen. Ik heb nog niet alle sportruimtes geprobeerd, maar binnenkort ga ik mij inschrijven en dan kan ik dus gewoon tussen de lessen door even gaan trainen/zwemmen.
Tot zo ver merk ik nog weinig van de beruchte, eerdergenoemde, Freshmen fifteen. Ook al is het voedsel er best goed, er is in ieder geval een enorme keuze. Ik zal dit wat toelichten: Er zijn meerdere dininghalls met allemaal verschillende afdelingen. Zo is er altijd wel pizza en pasta te vinden, en een afdeling wat per dag anders is, een vegetarisch gedeelte, een fastfood gedeelte, en een afdeling waar je je eigen voedsel kan samen stellen en laten wokken. Altijd is er wel een goede maaltijd uit te combineren. Het is leuk die keuze te hebben. Zo kreeg ik vroeger alleen meloen in een restaurant, en heel af en toe als toetje thuis. Nu heb ik in ieder geval 2x per dag goede meloen =P Ik heb er een gewoonte van gemaakt bij elke maaltijd een stuk fruit te eten. Ik hoop dat je niet een overdosis van fruit kan oplopen, anders ben ik de pineut. Ook een leuk detail is dat je bij het ontbijt minstens zo veel keuze hebt. Naast brood en cereals kun je ook een heel English Breakfast verwachten. Flensjes, bacon, fruit, en voor de krankzinnigen is er ook pizza in de ochtend. Zelf geef ik de voorkeur aan cornflakes, en in het weekend maak ik er zelf een wafel, die zijn zo lekker dat het bijna voor ieder de reis naar Amerika waard is. Ik moet wel eerlijk zeggen dat niet alles zo geweldig is. Zo lijkt het een traditie te zijn voor Amerikanen om bloemkool ongekookt te serveren, hebben ze de neiging overal barbecue-saus of cheddar cheese overheen te doen (de combinatie heb ik ook al gezien) en heeft de kok de hardnekkige gewoonte groente de smaak te ontnemen.
Even over de mijn kamer: Ik heb een behoorlijk gezellige verdieping. Men kent elkaars namen nu een beetje en regelmatig wordt er een babbeltje gemaakt. Mijn 'overbuurman' is een gevorderd gitarist (en in bezit van 3 gitaren) die bereid is mij flink te helpen in mijn gitaar carriere. Naast me zitten twee figuren uit Nepal die een soort permanente grijns op hun gezicht hebben, aardige kerels. Één hele vleugel is bezet door Canadezen, niemand hoort ooit van ze.. maar dat wordt niet echt als een probleem gezien. We hebben de vrijheid genomen op de gang een soort lounge in te richten. We hebben een tv tevoorschijn gehaald, een goedkoop geluidssetje aangesloten, enkele filmposters uitgehangen, Daniels enorme dvd-collectie uitgestald en een gamecube aangeschaft (geheel in studentenstijl, 30 dollar inclusief alles). Het geheel is erg gezellig en is een soort algemene ruimte geworden waar nu regelmatig mensen een film gaan kijken of een potje mario-kart spelen. Ik heb direct wat foto's gemaakt, de kamer is nogal rommelig, maar dat wordt binnenkort natuurlijk opgeruimd! Ook die foto's volgen dan nog.
Ik heb een gitaar gekocht, een mooie akkoestische steel-string met een super mooi geluid. Ik speel er dagelijks op en ben van plan dat vol te houden. Aan het einde van dit schooljaar ben ik de nieuwe Jimi Hendrix op akkoestisch gitaar.

Goed, gisteren was het nogal laat geworden dus ik kruip nu mijn bed in.
Ik denk dat ik morgen weer een verhaal zal posten, met nieuwe details!

Tim

De foto's:
Mijn mooie gitaar:

























Ik drink thee in een rommelige kamer:












Mijn kast:


























Mijn -nu nog rommelige- werkhoekje:












Daniel's helft:












De plastic scooter, geplakt op een lamp: