School ≠ school

De wereld is hier anders. Tenminste, in veel opzichten komt de wereld anders op mij over, dat vertelde ik eerder al. Toen verwees ik naar typische clichés zoals de grote auto's, de free refill, de patriottische houding, van die gekke drink-fonteintjes in de scholen, melodramatiek, en de enorme porties voedsel. Ook noemde ik de kleine dingen die me opvielen, de vriendelijkheid van mensen hier, hun beroerde kennis van alles wat buiten Amerika gebeurt, hun open instelling, en hun enthousiasme voor vrijwel alles. Voor mij is dat Amerika in een notendop.

Nu wil ik echter wat over de verschillen tussen de schoolsystemen in Nederland en Amerika vertellen voor de mensen die dat interessant vinden. Die verschillen zijn behoorlijk groot, en zeker ook interessant te zien voor een buitenstaander.

Voor de duidelijkheid op een rijtje:
In Nederland doe je een cito, daaruit rolt een getalletje, en dat getalletje bepaalt je traject. Direct al na je basisschool wordt er dus al onderscheid gemaakt, het bepaalt eigenlijk al de rest van je schoolcarriere. Vanaf de middelbare school word je onderwezen op een niveau dat (als het goed is) aangepast op jouw mogelijkheden. Al vanaf de vierde klas specialiseer je, in de bovenbouw heb je een profiel die je op een bepaald spoor brengt, en dat spoor vernauwd zich in de volgende fase van educatie: de universiteit, de hbo, de mbo, of een andere speciale tak. Daar kies je om te leren voor een bepaald beroep of een zeer specifieke richting, en alle vakken die je onderwezen krijgt zijn gerelateerd aan die keuze.
Lijkt me behoorlijk duidelijk..

Amerika is eigenwijs, en heeft een eigen methode.. Dit zijn de grote verschillen:

• Iedereen hetzelfde: Amerikanen geloven in 'Academic equality', dat houdt in dat ze er van uit gaan dat iedereen even goed kan leren. Dus ook in high school wordt iedereen het zelfde onderwezen: VWO, HAVO, VMBO, of wat voor een traject dan ook bestaat hier niet! De enige keuze die je na je school hebt is dus University college.. Iedereen gaat naar de universiteit! Voor mij klonk dat behoorlijk vreemd, in Nederland is de Universiteit alleen weggelegd voor de intellectuele bovenlaag, voor Amerika is het gewoon 'de volgende school'. Als nuance moet ik er bij zeggen dat je niet verplicht bent naar een College te gaan, je kan bijvoorbeeld ook in de leer bij een kapper of bij de houtzagerij. Ook kun je natuurlijk helemaal niets doen, maar dan eindig je bij de Walmart of bij de Mac Donalds als cassiere met werkdagen van 11 uur per dag.. Niet aan te raden.
  
• Niveau: Ja, omdat onderwijs niet meer aangepast is op een bepaalde intellectuele groep gaat dat ten koste van het niveau. Of misschien een ander niveau.. De informatie wordt nu (voor mijn gevoel) uitgesponnen over enorm veel pagina's en veel huiswerk. Als voorbeeld zou je Intro to Law kunnen nemen.. Soms heb ik het idee dat hele hoofdstukken gecomprimeerd zouden kunnen worden tot enkele paragrafen. Het geeft mij het gevoel dat ze dit compromis hebben moeten vormen om iedereen het te kunnen laten begrijpen, wat dus wel resulteert in inefficientie.
  
• Onderscheid: Maar als er geen verschillende niveaus zijn, hoe wordt er dan onderscheid gemaakt? Voor mijn gevoel zitten alle trajecten door elkaar, maar worden deze trajecten in zekere zin alsnog uit elkaar gehouden door de cijfers, of letters moet ik hier eigenlijk zeggen. Alsnog heb je dus bijvoorbeeld een vmbo-gedeelte, alleen wordt deze groep niet appart gezet, maar gewoon gemarkeerd door de letter D/C. Zo zullen hier de werkgevers later alsnog je intellectuele vermogen kunnen inschatten: Niet doordat er op je diploma staat welk traject/niveau je hebt gestudeerd, maar door de lettermarkering achter de vakken. Daarom wordt er hier meer gestrest over gemiddeldes. In Amerika is men erg uit op ambitie, prestatie, houding enzovoorts. Een diploma halen is dus niet een garantie voor een goed baantje.
• Centjes: College is duur hier. Daardoor is een goede scholing niet eens zo zeer voor de slimmere studenten, maar voor de rijkste studenten. Schoolgeld -zonder scholarship- ligt hier tussen de 8.000 en 30.000 Dollar per semester (er gaan twee semesters in een jaar).
  
• Vrijheid: Ik heb nu een vakkenpakket dat overeenkomt met dat van een Freshman in Criminal justice: Public speaking, Intro to law, History, Spaans, Engels... Lijkt niet echt op een studie in Criminal Justice hè? Hier in Amerika werken ze met het credit systeem, en zolang je maar 30 credits per jaar hebt is de universiteit blij. Een 'Major' laat zich al bepalen door een enkel vak, het is dus niet zo dat je -zoals in Nederland- je echt bezighoudt met één tak van de wetenschap op de universiteit. Sterker nog, ze dwingen je tenminste één 'foreign language' credit te nemen, en tenminste één kunst gerelateerd onderwerp. Ook de wiskunde studenten moeten hier dus leren over de renaissance, meedoen aan een toneelstuk, kleien, of een andere 'art-class'.
  

Ik heb 17 credits (je moet minimaal 12, en maximaal 18 credits nemen) genomen, dit zet zich om in ongeveer 15 lesuren per week =~2 á 4 lesuren per dag!! =D Ik heb veel vrije tijd, en gelukkig ook veel dingen te doen. Ook het niveau staat me toe weinig te hoeven doen aan huiswerk, en toch nog goed te presteren.
Ik dacht eerst dat de universiteiten hier net zoals die in Europa zouden zijn, daar heb ik me sterk in vergist. Soms vraag ik me af of mensen hier na hun studie net zo goed opgeleid zijn als in Nederland.

Hoe dan ook, voor mij pakt dit systeem wel goed uit. Ik heb het leuk hier en doe vakken die ik interessant vind.

Tim.