Aftellen

Het is ondertussen al donderdag.

Nog drie nachtjes slapen en dan zit ik in het vliegtuig dat me naar Amerika zal brengen. Het is best een vreemd idee, want veel dingen die nu vanzelfsprekend zijn zal ik dan moeten missen. Bij het inschrijven leek het allemaal nog ver weg, een avontuur dat me te wachten stond waarvan ik alleen nog de grote lijnen wist. Ondertussen staat de verwachting op het punt ingeruild te worden door de ervaring zelf, en ik moet eerlijk zeggen dat ik nog steeds niet echt een idee heb van wat me te wachten staat. 

De afgelopen dagen heb ik me vooral bezig gehouden met mijn spullen te pakken en wat mensen gedag te zeggen. Het is heel vreemd afscheid te nemen, vaak gaat het ongeveer als volgt:

'Hey'

-'Hey'

'Dus ik zie je een jaartje niet'

-'Klopt'

'Nou, veel plezier dan!'

-'Ja dat zal wel lukken'

Vervolgens geef je elkaar een hand/knuffel en dan heb je afscheid genomen. 

Toch dringt het niet helemaal tot je door, ergens lijkt het bekend en voelt het alsof je de persoon gewoon weer een week later terug zal zien. Toch klinkt er in je achterhoofd een stemmetje dat het voorlopig je laatste woorden tegen die persoon zullen zijn. Natuurlijk is er msn/skype maar dat is natuurlijk niet helemaal het zelfde. 

Nog zoiets: wat neem je mee? zelf heb ik eigenlijk alleen gekeken hoeveel kleren er in de koffers passen, en of mijn camera spullen er nog bij in konden. Het kan toch niet zijn dat dat het enige is dat je in een jaar van je huis nodig hebt? O ja, ik heb ook een kilo stroopwafels ingepakt.. maar dat is zo'n beetje wel de inhoud van mijn tas nu. Goede suggesties kunnen gepost worden natuurlijk =P.

In ieder geval probeer ik deze 'laatste dagen' maar zoveel mogelijk van Nederland te genieten, want ik weet nu al dat ik stiekem de stroopwafels, fietsen, familie, Nederlandse taal, broodjes frikandel en vrienden wel ga missen. =)